Een elektrische wagen impliceert natuurlijk dat je thuis moet kunnen “tanken”… tenminste als je het nog goedkoop wil houden. Aan de diverse publieke laadpalen betaal je vlot 2 tot 4keer de prijs die je betaalt om thuis te laden.
Desondanks heb ik bij shell toch een sleuteltje aangevraagd opdat er ook in Nederland in een parking en dergelijke kan bijgeladen worden.
https://apps.apple.com/be/app/shell-recharge/id549121633
De app werkt bijzonder makkelijk. Alle laadpalen staan erin en je weet meteen hoeveel laadpalen er nog vrij zijn. Prijs van het token (sleuteltje) en gebruik van de app is gratis, het gebruik van de laadpalen verschillend afhankelijk welke onderliggende leverancier het is. Maar zoals eerder aangehaald ongeveer dubbel zo duur als thuis laden.
Thuis laden met het stopcontact is zowat de traagste manier van laden. De Tesla detecteerd een laadstroom max aan 13A. Hoewel alles afgezekerd is op 16A. Opladen bij een bijna-lege batterij en de volgende dag een traject van 300+km is dus onmogelijk.
Met een laadpaal gaan we dit kunnen boosten tot 32A, voorlopig nog steeds op 220V tenzij we ook hier niet zouden toekomen en overschakelen naar 380V.
Ik vond onderstaande laadpost:
https://www.4ev.be/evhub#/attributes=8456-9007-8458-8485
Naar m’n bescheiden mening een toppertje: instelbaar op 220v en 380v en bovendien verkrijgbaar op 32A wat betekent dat de laadkabel eigenlijk bijzonder duur is (bijzonder dikke kernen flex koper).
Normaal gesproken is dit een “wall mount”. Onze muur is isolatieplaat bezet met Crepi. Deze ophangen zal geen issue zijn, maar na 2-3keer laden gaat dit gewoon “los” aan de muur hangen :-)… geen strak plan dus… Bovendien zouden we elke keer door de plantjes naar de muur moeten wandelen: no-go.
Het eerste idee was werken met houten palen en een “stylish” inox buis kopen om de voedende stroomdraad te gaan verstoppen. 8eur voor anderhalve meter buis(zonder zaagkosten)… ik heb zowaar 4seconden getwijfeld en tegen de mevrouw gezegd: “zaag er dan maar meteen 3”. 38eur later zat ik met mooie holle inox buizen in de koffer terug naar huis om de laadpaal op inox palen te zetten ipv dikke “lompe” houten palen.
Het volgende probleem is natuurlijk “hoe vastzetten”… inox is superhard en laat zich niet makkelijk boren. Moertjes erop lassen met huis-tuin-keuken materiaal ook onmogelijk enz…
Tot ik dacht aan de “buisklem” die ik eerder gebruikt had voor de leiding van de verwarming aan de muur te bevestigen… check!
Wat draadstang, moertjes en 1 gat verder stond alles op z’n plek. Overal werden eveneens O-ringetjes aangebracht om zeker ook waterdicht te blijven.
De samenvatting voor een tool die bijzonder duur is: een lege doos… eignelijk wordt er niet bijzonder veel gedaan. En adaptor om enkele led’s aan te sturen en verder een mapping op de draadjes.
Verder was het enkel nog (zoals zoonlief zei) een “betonneke” te maken en de poten vast te zetten. De derde buis komt nog eens ik de (dikke) ribbelbuis heb om het toestel te voeden.
